Prespa's nature club
Είμαστε μαθητές του γυμνασίου και του λυκείου της Πρέσπας. Στόχος μας είναι να δείξουμε σε όλο τον κόσμο, τον πανέμορφο τόπο μας! Με βόλτες, ποδήλατα και φωτογραφικές μηχανές, γνωρίζουμε τα μυστικά του, μαθαίνουμε την ιστορία του και ανακαλύπτουμε την πλούσια φύση του! Η Πρέσπα είναι μια προστατευόμενη περιοχή και οφείλουμε όλοι να τη σεβόμαστε και να την εκτιμούμε!
Μάθε και εσύ τα μυστικά της μαζί μας!
Επισκεφτήκαμε την μοναδική φυσική λίμνη γλυκού νερού της Κρήτης,την Κυριακή 21 Απριλίου,ουσιαστικά την τελευταία μας μέρα στο νησί.Εκεί μας περίμενε ο ξεναγός,κινηθήκαμε περιμετρικά της λίμνης και καθόλη την διαρκεια της γυρολιμνιάς μας έδινε χρήσιμες πληροφορίες για για την λίμνη και την γύρω περιοχή.
Στα νερά της λίμνης υπάρχουν χέλια,ενώ φιλοξενεί την αθερίνα και την ποταμοσαλιάρα.Άλλο ξενικό είδος είναι το κουνοπόψαρο.Υπάρχουν επίσης ερπετά και ένα σπάνιο είδος χελώνας.Η λίμνη είναι σταθμός αποδημητικών πουλιών και έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000.
Σημαντικό προβλήμα που ταλαιπωρεί την λίμνη είναι η συσώρευση σκουπιδιών απο τους διάφορους επισκέπτες της περιοχής.
Η λίμνη μας προκάλεσε ιδιαίτερο θαυμασμό ενώ ενύπωση μας έκανε το γεγονός οτι είδαμε ανθρώπους να κολυμπάνε και να κάνουν κανό.
Θα προτείναμε σε όποιον βρεθεί στην Κρήτη να επισκεφτεί οπωσδήποτε την λίμνη Κουρνά.Είναι ένα πολύ όμορφο και ιδιαίτερο μέρος που αξίζει να το δείς απο κοντά !
Το όμορφο ταξίδι μας ξεκίνησε γύρω στις 7π.μ. απο την Πρέσπα.Φάγαμε μεσημεριανό στα Καμένα Βούρλα, κατα τις 8 μ.μ. φτασαμε στην Αθηνα,όπου λόγω της κίνησης θα χαναμε παραλίγο το πλοιο,εν τέλει επιβιβαστήκαμε και ξεκινήσαμε να ψάχνουμε τις καμπινες μας.Το πρωί της επόμενης μέρας φτάσαμε στο λιμάνι του Ηρακλείου.Κατευθείαν πηγαμε στο 11ο Λύκειο,εκεί μας υποδέχτηκαν πολύ θερμά και φιλόξενα,παρουσιάσαμε στα παιδιά και τους καθηγητές την παρουσίασιση μας για την Πρεσπα.Στην συνέχεια αφού ξεκουραστήκαμε στο ξενοδοχειο,βγήκαμε νυχτερινή εξόδο στην πόλη του Ηρακλειου.
Τις επόμενες μέρες επισκευτηκαμε το Ι.Τ.Ε., τα τμήματα Βιολογίας και Φυσικής και στη συνέχεια μιλήσαμε με τον κ. Στέφανο Τραχανά. Γενικώς, οι εμπειρίες που αποκτήσαμε στο πανεπιστήμιο ήταν θετικές και χρήσιμες για το μέλλον μας.
Από πολιτιστικής πλευράς, επισκεφτήκαμε το αρχαιολογικό μουσείο Κρήτης και αμέσως μετά τον αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού. Επίσης, πήγαμε στην Ιερά Μονή Αρκαδίου. Βέβαια, ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε η Σπιναλόγκα και λόγω της ομορφιάς της, αλλά και εξαιτίας της πονεμένης ιστορίας που κουβαλάει στις πλάτες της.
Καλύψαμε σχεδόν όλες τις μεγάλες πόλεις της Κρήτης, όπως Ηράκλειο, Χανιά και Ρέθυμνο. Η κάθε πόλη μας άφησε και από μια ξεχωριστή ανάμνηση και εμπειρία.
Ως προς την διασκέδασή μας, είχαμε νυχτερινές εξόδους στις πόλεις, επισκεφτήκαμε το Escape Room Ηρακλείου. Τέλος ζήσαμε στο πετσί μας τι θα πει Κρητικό γλέντι και φιλοξενία.
Συνοψίζοντας, στην Κρήτη περάσαμε πολύ όμορφα,γενικότερα ήταν μια φανταστική εμπειρία που θα μας μείνει για μια ζωή.Θα θέλαμε να ευχαριστήσούμε θερμά το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για την οικονομική βοήθεια που μας πρόσφερε ώστε να πραγματοποιηθεί αυτή η ξεχωριστή εκδρομή.
Ακολουθούν ορισμένες φωτογραφίες απο την εκδρομή..
Το σημείο εκκίνησης ήταν η βιβλιοθήκη μας,όπου και μάθαμε να χρησιμοποιούμε το Google Earth,εντοπίσαμε τα δύο σημεία που θα επισκεπτόμασταν στην συνέχεια.Έπειτα είδαμε μια παρουσίαση με θέμα την επίδραση των πυρκαγιών στους καλαμιώνες και συζητήσαμε το πώς επηρέασαν τους οργανισμούς που ζουσαν εκεί.
Κατόπιν,περπατήσαμε με την φίλτατη Όλγα ως το Μηλιώνα όπου και παρατηρήσαμε το τοπίο και επισημάναμε την επιρροή του ανθρώπου στη φύση. Σημειώσαμε το καθετί που βλέπαμε, όπως τρία ζαρκάδια!
Το δεύτερο μέρος που επισκεπτήκαμε ήταν η Οπάγια. Εκεί, η ανθρώπινη δραστηριότητα ήταν εντονότερη καθώς υπήρχαν στάβλοι, μπάλες αχύρου, σκουπίδια και άλλα. Είδαμε από κοντά τις περιοχές που είχαν πληγεί από τις πυρκαγιές.
Τέλος, εκτιμήσαμε την απόσταση από το ένα σημείο στο άλλο στο περίπου. Επιστρέψαμε στη βιβλιοθήκη όπου και βρήκαμε την ακριβή απόσταση, 2,8 χιλιόμετρα. Ανυπομονούμε για την επόμενη μας εξόρμηση!
Λίγα λόγια για την τελευταία μας συνάντηση.
Μιχάλης : Πήγαμε στον Άγιο Νικόλαο, εξερευνήσαμε το μέρος, βγάλαμε φωτογραφίες. Στον δρόμο για Ψαράδες βγάλαμε φωτογραφίες την περιοχή της Κούλας. Μετά στο θυρόφραγμα μετρήσαμε την στάθμη της λίμνης. Στα εκεί λιβάδια κάναμε αγώνες με τις φρεσκοκομμένες μπάλες καλαμιών. Το τελευταίο ήταν αυτό που μου έμεινε.
Λάζαρος : Είχαμε τρεις παλιές φωτογραφίες και προσπαθήσαμε να τραβήξουμε σημερινές,όσο πιο όμοιες μπορούσαμε με τις παλιές. Μία κατάφερα να την βγάλω σχεδόν ίδια! Στα υπόλοιπα σημεία, υπήρχε μεγάλη δυσκολία γιατί έχουν γίνει μεγάλες τροποποιήσεις. Γενικότερα ήταν μια ευχάριστη και μορφωτική ενέργεια.
Σοφία: Δεν ήταν εύκολο να βγάλουμε τις φωτογραφίες από ακριβώς την ίδια τοποθεσία,ειδικά στην Πύλη είχε παντού καλάμια! Γενικά όλες οι τοποθεσίες έχουν αλλάξει αρκετά. Η δραστηριότητα γενικά ήταν ενδιαφέρουσα και ωραία!
Γενικά ο διαγωνισμός φωτογραφίας ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία και πιστεύουμε ότι μια τέτοια ενέργεια είναι σημαντική για την πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου μας.
Εγώ, (Σοφία) για να βγάλω τη φωτογραφία πήγα στο νησάκι του Αγίου Αχιλλείου, απαθανάτισα το βουνό να αντικατοπτρίζεται στα νερά της μικρής Πρέσπας. Η εξερεύνηση ήταν το θέμα και νομίζω ότι ταιριάζει καθώς το μπροστινό μέρος της φωτογραφίας που τράβηξα ήταν επισκιασμένο και καθώς η εικόνα βάθαινε,τα χρώματα γίνονταν πιο φωτεινά,ήταν σαν να βγαίνει κάποιος από ένα τούνελ και να βλέπει επιτέλους το φως.
Ο διαγωνισμός ήταν μια εμπειρία πρωτόγνωρη αλλά και λίγο αγχωτική,τελικά άξιζε όμως γιατί με ώθησε να κάνω κάτι δημιουργικό,επίσης μέσα από αυτό έμαθα πράγματα για τις φωτογραφίες και για τα haiku.
Φωτογραφία και haiku Σοφίας:
Εγώ,(Ζωγραφία) πήγα μαζί με ένα οικείο μου πρόσωπο στο βουνό, με σκοπό να βγάλω τη φωτογραφία για τον διαγωνισμό. Η έμπνευση μου προήλθε βλέποντας την εικόνα των χρωματισμένων φύλλων, του ουρανού, το βουνό που έμοιαζε καφέ, και των λιμνών που ήταν μπλε. Αυτά τα τρία υπέροχα χρώματα, συνδυασμένα μεταξύ τους, ήταν ειδυλλιακά και όλο το σκηνικό πίστεψα ότι ήταν κατάλληλο για το θέμα του διαγωνισμού, το οποίο ήταν το πνεύμα της εξερεύνησης.
Το τοπίο αυτό,θεώρησα ότι θα έκανε κάποιον επισκέπτη να επισκεφτεί και να εξερευνήσει το μοναδικό αυτό μέρος, τη Πρέσπα. Δεν ήταν εύκολο να σκεφτώ τους στίχους του Haiku, αφιέρωσα πολύ χρόνο, μα όταν κοίταξα τη φωτογραφία για τελευταία φορά, χωρίς δυσκολία τελικά αποφάσισα. Τα κόκκινα φύλλα μου θύμισαν ότι φεύγει το καλοκαίρι και πλησιάζει Φθινόπωρο, μπλε μαγεία ήταν επειδή ο συνδυασμός του ουρανού και των λιμνών εκείνη τη στιγμή ήταν κάτι το μαγικό. Το πέθανα σήμαινε ότι ο άνθρωπος κάνει λάθη και η ανθρώπινη φύση είναι αναλώσιμη και η φύση ζει σήμαινε οτι η φύση είναι αλάνθαστη και πάντα μας καταπλήσσει.
Φωτογραφία και haiku Ζωγραφίας:
Εμένα (Νίκος) ο διαγωνισμός φωτογραφίας μου φάνηκε γενικά ωραίος και χρήσιμος γιατί έτσι τελικά συνηδειτοποίησα πόσο ωραίες ήταν οι φωτογραφίες και τα haiku μας.Στην αρχή μάλιστα είχα λίγο άγχος και ντρεπόμουν για το τι να πω, αλλά στη πορεία το ξεπέρασα και εξήγησα στους κριτές γιατί τράβηξα αυτή τη φωτογραφία. Όσον αφορά τους κριτές πιστεύω ότι οι ερωτήσεις τους ήταν σχετικές με τις φωτογραφίες.
Φωτογραφία και haiku Νίκου:
(Μιχάλης) Ο διαγωνισμός ήταν μια ωραία σε γενικές γραμμές εμπειρία. Αρχικά ήταν κάτι πρωτόγνωρο, εξαιτίας του ότι είχε για κριτές, άγνωστους ανθρώπους σε εμένα και είχαν στενή επαφή με τον χώρο της τέχνης. Επίσης, ήταν μια ευκαιρία να ξεφύγω από την ρουτίνα και να δουλέψω πάνω σε κάτι που δεν είχα κάνει ποτέ, το haiku.Τέλος, η εμπειρία του διαγωνισμού είναι κάτι που θα μου μείνει και με ευχαρίστηση θα ξανασυμμετείχα (με τη μόνη διαφορά να είμαι εντός θέματος).
Φωτογραφί και haiku Μιχάλη:
Φωτογραφία και haiku Λάζαρου:
Φωτογραφία και haiku Αναστασίας:
Φωτογραφία και haiku Πολυτίμης:
Στην τελευταία μας συνάντηση, είδαμε βίντεο έμπειρων φωτογράφων και κινηματογραφιστών και συζητήσαμε για τις προκλήσεις και τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσουμε στο πεδίο φωτογραφίζοντας!
Ένα από τα βίντεο που είδαμε ήταν αυτό παρακάτω:
Μαγειρέψαμε και δημιουργήσαμε την αγαπημένη τροφή των πουλιών για να τα βοηθήσουμε τις κρύες μέρες του χειμώνα. Αλεύρι, σπόρια και νερό δημιούργησαν το κατάλληλο μείγμα! Περιμένουμε τις πρώτες αφίξεις για να μπορέσουμε να βγάλουμε φωτογραφίες!
Με αφορμή τις τροφικές συνήθειες των πουλιών, μιλήσαμε και για τα δηλητηριασμένα δολώματα. Ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα πουλιά και ειδικά τα αρπακτικά. Παρακολουθήσαμε μια ταινία μικρού μήκους που αφορούσε τον Ασπροπάρη, ένα αρπακτικό πουλί σχεδόν εξαφανισμένο πλέον από την Ελλάδα.
Το θέμα της πρώτης συνάντησης του σεμιναρίου, αφορούσε σε τεχνικά θέματα γύρω από τη φωτογραφία όπως είναι η σύνθεση, ο φωτισμός και το καδράσρισμα. Επίσης παρουσιάστηκαν μια σειρά από φωτογραφίες φύσης οι οποίες χωρίστηκαν σε 4 κατηγορίες:
Παρακάτω, κάποιες από τις φωτογραφίες που παρουσιάστηκαν στο σεμινάριο.
Φτάνοντας στην Κούλα, αποφασίσαμε να αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να εξασκήσουμε την παρατηρητικότητα μας.
Σταθήκαμε λίγο και κοιτάξαμε, ακούσαμε, μυρίσαμε… με αυτά τα ερεθίσματα γεμίσαμε προβληματισμούς και ανακαλύψαμε, ότι τελικά συμβαίνουν πολλά γύρω μας, τα οποία δεν τα αντιλαμβανόμαστε.
Κάναμε και μια δραστηριότητα για να δούμε πόσο καλοί παρατηρητές είμαστε. Δοκιμάσαμε την ακοή μας μέσα από ένα παιχνίδι! Σχηματίσαμε έναν μεγάλο κύκλο, ένας από εμάς καθόταν στο κέντρο με κλειστά τα μάτια και ένας άλλος, προσπαθούσε να τον προσεγγίζει όσο πιο ήσυχα μπορούσε. Το άτομο με τα κλειστά μάτια έπρεπε να αντιληφθεί από ποια πλευρά τον πλησιάζει.
Αφού «τεντώσαμε» τα αυτιά μας είπαμε να δοκιμάσουμε και την όραση! Τι πιο απλό από τα να κοιτάμε γύρω μας. Αλλά τι πραγματικά βλέπουμε;
Το πιο βασικό που παρατηρήσαμε εκείνη την μέρα ήταν η στάθμη της λίμνης! Έχει πέσει πολύ και έχει υποχωρήσει προς τα μέσα. Εκεί στις εκβολές της Κούλας φαίνεται ξεκάθαρα το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής. Η μείωση των βροχοπτώσεων και η αύξηση της θερμοκρασίας είναι οι δύο βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν τη λίμνη.
Περπατήσαμε μέχρι τον Σταυρό του Αγίου Αχιλλείου παρατηρώντας τα δέντρα, τα πουλιά αλλά και την πολιτισμική κληρονομιά του νησιού.
Σε όλη τη διάρκεια της βόλτας μας παρατηρούσαμε προσεκτικά και τον καλαμιώνα γύρω μας. Πλέον είναι αρκετά πυκνός και έτσι αναρωτηθήκαμε αν ήταν έτσι και παλιά.
Μάθαμε ότι ο καλαμιώνας, αν και πολύ σημαντικό στοιχείο του υγροτόπου, για τα ιδιαίτερα πουλιά που φωλιάζουν και να τρέφονται εκεί, αποδεικνύεται ότι σε αυτήν την κατάσταση μπορεί να τα δυσκολεύει.
Presplorers 